Indie

Indie są od lat największym eksporterem czarnej herbaty na świecie. Pochodzące z tego kraju odmiany różnią się jakością i każdy gatunek smakuje zupełnie inaczej. Plantacje znajdują się tu od rozciągających się na północy Himalajów aż po leżące na południu Góry Błękitne. Najważniejsze indyjskie regiony upraw to Darjeeling, Assam, Nilgiri, Sikkim, Dooars, Terai, Kangra i Oothu. Większość produkowanych w nich herbat dociera do Europy drogą morską, tylko niektóre partie wysyłane są samolotami.

Darjeeling

To region, który leży na północy Indii, u podnóża Himalajów i jest jednym z najpiękniejszych miejsc na ziemi. Pokryte zielenią Himalaje i doliny porośnięte gęstymi lasami tworzą w tej niewielkiej prowincji mikroklimat przyczyniający się do produkcji najlepszej i najszlachetniejszej czarnej herbaty na świecie, nazywanej często szampanem wśród czarnych herbat. Wiele plantacji herbacianych zabiega o taki szacunek i renomę, jaką cieszą się najlepsze winnice we Francji. Bez cienia wątpliwości wysokogórski region Darjeeling, produkuje najlepsze, najbardziej aromatyczne i najbardziej poszukiwane herbaty na świecie.

Pierwsze krzewy zasadzono tam w pierwszej połowie XIX wieku. Zbierana z nich herbata zachwyciła miłośników tego napoju. Każdy, kto po raz pierwszy spróbuje herbaty Darjeeling, będzie miał ogromne wątpliwości, czy piję herbatę czarną, która wcześniej kojarzyła się nam z ciemnym, mocnym płynem o charakterystycznym smaku i zapachu. Napary z herbaty pochodzącej z tego górskiego regionu są jasne i posiadają swoisty, trudny do opisania, lecz cudowny aromat, kojarzony przez niektórych z zielonym muszkatelem (odmiana winogron). Pierwsze plantacje powstały na południowych stokach gór. Każda z nich posiadała własnych pracowników i zachowywała całkowitą autonomię. Dlatego herbaty z różnych plantacji różniły się smakiem, jakością i ceną, choć produkowane były i są nadal w podobny sposób. Większość z założonych w XIX wieku upraw przetrwała do dziś. Jest wśród nich niewielka plantacja Steinthal, a także bardzo znane, piękne plantacje Lingia i Soom, znajdujące się na granicy z Nepalem. Dzisiaj w regionie Darjeeling znajduje się około 60 plantacji. Niektóre, o powierzchni nawet 1500 hektarów, zajmują się produkcją przemysłową, inne, jak na przykład Orange Valley, są małe, a liście wraz z tipsami zbiera się ręcznie. Herbaty Darjeeling są uprawiane na wysokości 800-2000 metrów i są to najwyżej położone uprawy herbaciane, produkujące herbatę najwyższej jakości. Oprócz idealnych do uprawy krzewów herbacianych warunków klimatycznych ważne jest zarządzanie całym złożonym procesem produkcji herbaty. Właściciele troszczą się o zapewnienie dobrych warunków pracownikom (przeciętnie jest ich od 900 do 2000), mieszkającym wraz z rodzinami na terenie plantacji (mieszkania, szpitale, szkoły są bezpłatne dla rodzin pracowników). Herbem Darjeeling jest hinduska zbieraczka trzymająca liście z tipsem.

Zbiorów dokonuje się 5 razy w roku, zaczynając z początkiem marca, a kończąc w listopadzie. Od listopada do marca produkcja herbaty stoi w martwym punkcie. Kiedy jednak górskie słońce pobudzi w marcu pierwsze pędy, zaczyna się zbiór, który trwa 4-6 tygodni. Herbata z pierwszego zbioru ma delikatny, świeży, kwiatowy i kwaskowy smak. Na początku sezonu dzienna produkcja sięga 125-150 kilogramów przetworzonej herbaty, by później stale wzrastać. Pierwszy zbiór jest zawsze wyzwaniem dla każdej plantacji. Jeśli jest naprawdę znakomity, można żądać najwyższych cen na światowym rynku. Na początku kwietnia, w zależności od pogody, zbierane są liście międzysezonowe. Łączą one w sobie cechy herbaty z pierwszego zbioru, jednocześnie zapowiadając wysokoaromatyczny, mocny charakter drugiego zbioru, trwającego od końca maja do końca czerwca. Herbata ta ma żółtawo-rdzawo-brązowy napar. Po drugim zbiorze zaczyna się sezon silnych deszczów monsunowych, trwający od lipca do września. Zbiór jest wydajny, ale nie zawsze najlepszej jakości. Jednakże w październiku, po porze deszczowej, jakość herbaty znowu jest wyśmienita. Jesienne liście charakteryzują się lekkim aromatem i bardzo przyjemnym smakiem.

Szczegółowy schemat zbiorów

Pierwszy zbiór (first flush) – trwa od marca do maja i charakteryzuje się jasną barwą naparu z suchych liści oraz wspaniałym, uwielbianym przez smakoszy delikatnym smakiem. Herbata Darjeeling najlepiej smakuje bardzo świeża, dlatego niektóre partie wysyłane są do Europy samolotem (herbata Flugtea).

Drugi zbiór (second flush) – różni się od pierwszego tym, że jest mocniejszy, dojrzalszy, o ciemnej barwie naparu. Charakterystyczne właściwości herbata Second Flush nabywa dzięki większej energii słonecznej przekazanej krzewom herbacianym.

Inbetween – herbata zbierana między pierwszym, wiosennym zbiorem, a drugim, letnim. Nazywana jest często prowincjonalną herbatą First Flush. W smaku jest nieco mniej orzeźwiająca i bardziej korzenna, lecz barwa naparu nadal pozostaje bardzo jasna.

Herbata zbierana w okresie monsunowym – zbiera się ją od końca sierpnia. Jest produkowana masowo, a jej jakość na pewno nie jest wyrafinowana.

Herbata ze zbioru jesiennego (autumnal) – godna polecenia. Jej świeży napar o dość ciemnej barwie ma bardzo łagodny smak.

Oznacznia

Jeżeli chcemy wypić naprawdę wyśmienitą herbatę Darjeeling odpowiadającą naszym gustom, musimy zwrócić uwagę na jej oznaczenia plantacyjne.

Darjeeling SFTGFOP – określenie dotyczące wielkości liści i ilości tipsów.

Stainthal – nazwa plantacji.

FF – First Flush– pierwszy, wiosenny okres zbiorów.

SF – Second Flush – drugi, letni okres zbiorów.

Premium – dodatkowe określenia