Japonia

Herbata rozprzestrzeniła się w całej Japonii po tym, jak została przywieziona w VIII wieku z Chin przez buddyjskiego micha. Pierwsza plantacja herbaciana została założona nad jeziorem Biwako. Dzisiaj najważniejszym regionem herbacianym w Japonii jest Shizuoka, leżący w malowniczym otoczeniu u stóp świętej góry Fudżi. Prawie połowa całej japońskiej produkcji herbaty, a zwłaszcza herbaty Sencha, pochodzi właśnie z tych okolic. Inne ważne regiony upraw to Kagoshima na wyspie Kiusiu oraz Uji w pobliżu Kioto. Zaopatrują one światowy rynek w najlepsze z zielonych japońskich herbat: Gyokoro i Sencha.

Japonia produkuje zieloną herbatę o dużym rozrzucie jakościowym i cenowym. Nie ma dwóch herbat Sencha, które byłyby takie same. Znakomita Sencha może osiągnąć jakość, ale też i wysoką cenę Gyokoro. Jest tylko jedna żelazna zasada, którą stosuje się zarówno do Senchy, jak i do Gyokoro: im ciemniejsze liście, tym wyższa jakość.

Zielone herbaty zawierają witaminy i śladowe ilości ważnych minerałów. Są też bardziej pobudzające niż czarne ze względu na większą efektywność zawartej w nich kofeiny. Zawierają również dużo teiny, a ich działanie orzeźwiające i wpływ na zdrowie zależą od sposobu produkcji i zaparzania. Zbiór liści herbat japońskich odbywa się głównie maszynowo. Jedynie herbaty rzadkie i bardzo drogie zrywane są ręcznie.